”Tu veux ou tu veux pas ?”, czyli kilka słów o francuskim czasowniku ”vouloir” i jego mocy sprawczej.
Jaka jest tak naprawdę różnica pomiędzy ”Je veux” a ”Je voudrais”?
Którą formę wybrać – ”Je veux” czy ”Je voudrais” – by dostać to, co się chce lub odnieść sukces i to nie tylko w nauce języka francuskiego.
Francuskie chcieć – vouloir
Zapewne zauważyłeś, że małe dzieci zazwyczaj mówią:
”Chce to!”, ”Chce tamto!”, ”Tam chce!”,
a duże dzieci mówią:
”Chciałabym być bogata”, ”Chciałbym mieć super samochód”, ”Chciałabym nauczyć się francuskiego” itd.
A zatem wszyscy używają dokładnie tego samego czasownika – chcieć – by wyrazić swoją chęć, pragnienie zrobienia czy posiadania czegoś.
No dobrze, ale czy ”ich chcenie” daje takie same rezultaty?!
To, że za pomocą czasownika ”chcieć” można wyrazić chęć, intencję, pragnienie każdy wie, ale już niestety nie każdy wie, a raczej widzi potrzebę użycia odpowiedniej formy tego czasownika (również w języku polskim!).
A szkoda, bo przez to można naprawdę bardzo dużo stracić!
Dlatego też, ucząc się języka francuskiego (zresztą ta zasada dotyczy też innych języków) nie wystarczy znać podstawową formę czasownika chcieć, czyli w języku francuskim vouloir [wulłar]** i jego odmianę w czasie teraźniejszym (présent), tj. je veux, tu veux, il/elle/on veut, nous voulons… ale przede wszystkim odmianę ”vouloir” w trybie przypuszczającym, a dokładniej trybie warunkowym (conditionnel), tj. je voudrais, tu voudrais… który jest niezbędny w zwrotach grzecznościowych.
Zatem we francuskim bez ”je voudrais”, ani rusz!
No bo i jak w ogóle można mówić niegrzecznie po francusku?!
Wyobraź sobie, że wchodzisz do piekarni.
I co mówisz:
”Chce kupić chleb… ” (”Je veux acheter du pain”).
czy
”Chciał(a)bym kupić chleb… ” (”Je voudrais acheter du pain”).
Tak wiem, zapewne powiesz „Poproszę chleb…”, ale z braku laku niewątpliwie padłoby na ”chciał(a)bym…”.
A dlaczego tak sądzę?
Bo jakby na to nie patrzeć ”chciałbym” wyraża swego rodzaju prośbę o ”rozpatrzenie czyiś pragnień, potrzeb”, a nie żądanie za pomocą roszczeniowego ”chcę”.
”Je veux” i jego moc sprawcza
Z drugiej jednak strony, byś coś w życiu zdziałał (czytaj: osiągnął) musisz podjąć konkretną, jednoznaczną decyzję, że będziesz najlepszy w tym, co robisz.
Jeśli chcesz nauczyć się francuskiego (a skoro czytasz ten artykuł, to zapewne tego właśnie pragniesz) musisz postanowić, że nauka języka francuskiego jest Twoim priorytetem.
Że francuski jest Twoim nadrzędnym celem i nie odpuścić dopóki go nie osiągniesz.
Zatem, sam widzisz, że nie ma tutaj miejsca na żadne ”Chciałbym nauczyć się francuskiego”, a na stanowcze ”Chcę nauczyć się języka francuskiego”!
”Chcę” jest ”bliższe celu”!
”Chcę” oznacza ”muszę to mieć”!
”Chcę” nie ma nic wspólnego z jakąś zależnością od innych osób, proszeniem się.
Gdy z Twoich ust pada ”chcę” to świadczy o twojej determinacji w osiągnięciu tego, czego pragniesz.
Innymi słowy, gdy chcesz zrealizować swoje marzenia, osiągnąć wyznaczony cel, to Twoja postawa roszczeniowa ”chcę” jest jak najbardziej na miejscu.
”Je veux” czy ”Je voudrais” ?
Reasumując, używając ”je veux”, czyli ”ja chcę” orzekasz, ”wydajesz decyzję lub wyrok”, że coś postanawiasz zrobić, czegoś dokonać, i to tu i teraz! – bo ”chcę” używamy przede wszystkim mówiąc o teraźniejszości.
A zatem stwierdzenie, że ”je veux” działa mobilizująco, niejako wymusza na Tobie chęć do działania.
Natomiast ”je voudrais”, czyli ”chciał(a)bym” sugeruje, że mówisz o przyszłości, ewentualnie grzecznie o coś prosisz, więc niejako zdajesz się na los, ewentualnie kogoś.
Tu veux ou tu veux pas ?
No dobrze, a jak to w końcu jest z tym Twoim francuskim?
To chcesz się go nauczyć czy nie?
Jeśli nadal jesteś na etapie
”Je voudrais apprendre le français…” (Chciał(a)bym nauczyć się francuskiego…),
a nie
”Je veux apprendre le français!” (Chcę nauczyć się francuskiego!),
to koniecznie posłuchaj piosenki „Tu veux ou tu veux pas ?” Marcela Zanini’ego.
Doskonały tekst, jak i wykonanie, toteż uśmiech na Twojej twarzy gwarantowany! 🙂
No to jak?
Tu veux ou tu veux pas ? (Chcesz czy nie chcesz?)
Tu veux c’est bien (Jeśli chcesz, to dobrze)
Si tu veux pas tant pis (Jeśli nie chcesz, trudno)
Si tu veux pas (Jeśli nie chcesz)
J’en f’rai pas une maladie (Nie będę dramatyzować)
Oui mais voilà réponds-moi (Tak, ale teraz, odpowiedz mi)
Non ou bien oui (Nie czy też tak)
C’est comme ci ou comme ça (To (w końcu) tak czy siak)
Ou tu veux ou tu veux pas (Albo chcesz, albo nie chcesz)
[… apprendre le français? (… nauczyć się francuskiego?)]
Tu veux ou tu veux pas ? Hein ? (To chcesz czy nie chcesz? Co?)
Quoi ? Ah ! Tu dis oui (Co? Ah! Mówisz tak)
Ah ! a a a a a a a (Ah! a a a a a a a)
Et ben moi j’veux plus ! (A ja już nie chcę!)
Ouh ! la la (Ojej!)
Żartowałam 😉
Vouloir, c’est pouvoir !
W każdym razie koniecznie zapamiętaj, że „vouloir, c’est pouvoir” (”chcieć to móc”), czy jak kto woli ”dla chcącego nic trudnego”.
Bo ”quand on veut, on peut” (”jak chcemy, to możemy”) wszystkiego dokonać i już!
PS Pełen tekst piosenki „Tu veux ou tu veux pas ?” możesz pobrać tutaj.
Ankieta ”francuski” + niespodzianka
Szukasz dodatkowych informacji, potrzebujesz pomocy, materiałów do nauki języka francuskiego, to koniecznie napisz mi o tym w poniższej ankiecie, bym wiedziała jaką wiedzą powinnam się z Tobą podzielić.
Dla osób, które wypełnią ankietę i zostawią do siebie adres email mam niespodziankę 😉
Spodobał Ci się artykuł, udostępnij go znajomym!
Bądź na bieżąco:
– zapisz się na newslettera i otrzymaj dostęp do e-booka ”Efektywna nauka języka”;
– obserwuj bloga FRANG na Facebooku (co piątek nowa #frangowazagadkajezykowa do rozwiązania – przyłącz się do zabawy!)
Super wpis! Motywuje do działania!
Mam nadzieje, że podziałał na Ciebie co najmniej tak samo motywująco, jak Twoje pochlebne słowa, à propos powyższego artykułu, na mnie 😉 Merci beaucoup!